miércoles, 24 de febrero de 2010

Rav Yosef Karduner and Rav Lazer Brody - Halleluhu

 - Rav Yosef Karduner and Rav Lazer Brody together in an inspiring evening in Yad Binyamin Israel. This clip shows a portion of Rav Lazer's personal prayer set to Rav Yosef's original music, then the two of them singing Psalm 150 together.



lunes, 15 de febrero de 2010

"De Tal Palo, Tal Astilla"


Cerca del año 1910, cuando el Rebe tenía apenas 8 años, Rabí Meir Bershtajer, un jasid que vivía en Iekaterisnoslav, cabalista, alumno del célebre Rashbatz (Rabí Shmuel Betzalel, maestro del Rebe anterior) - era un visitante asiduo en la casa de Rabí Leví Itzjak Schneersohn, padre del Rebe.

Durante esas visitas, que se extendían por horas, la charla se centraba en conceptos cabalísticos de la Torá.

Cierta vez, en medio de una de esas charlas, ingresó a la habitación de la Rebetzn Janá –madre del Rebe - y dejó al pequeño niño a cuidado de su ilustre esposo.

En el curso de la conversación el visitante creyó ver que el pequeño Menajem Mendl prestaba atención y se sorprendió de que comprendiera sus términos.

Sorprendido, preguntó a Rabí Leví Itzjak si el niño realmente comprendía lo que se hablaba, a lo que éste respondió con toda sencillez: - con él, no se puede saber...

lunes, 8 de febrero de 2010

Yakov Krantz - Parábola sobre a Parábola


Reinterpretação da Parábola dos Catro Fillos, Wolloch Haggis, David Wanda, 1988.

Rabi Yakov Krantz - (1740-1804), coñecido como "o Pregador de Dubno" (Dubner Maggid), Ucraína.

Preguntar unha vez ao Dubner Maggid: "Por que razón teñen as parábolas un efecto tan grande nas persoas?"

Ao que o predicador contestou: "Podo explicar conta parábola."

E foi esta a parábola que contou;

"Hai moitos, moitos anos, a verdade camiñaba polas rúas, espida coma o día en que naceu. O pobo negábase deixa-la entrar nas súas casas nese estado.

Calquera persoa con quen ela se cruzan fuxía a sete pés.

Vagueava a verdade con gran tristeza cando un día se cruzou coa Parábola, que se vestían con roupas de espléndidas cores.

A Parábola preguntoulle:

Di-me amiga, o que te fai andar tan triste?

Ao que a verdade respondeu:

É terrible, a miña irmá. Son moi vella e por iso ninguén me liga.

Non é por mor da túa idade que as xentes non gusta de ti. Eu tamén son vella, pero cantos máis anos pasan máis a xente me aprecian. Deixa-me dizer-te un segredo:

O pobo gusta de adornos e cubríanse.

Vou prestar-te algunhas das miñas roupas e verás como o pobo tamén vai gusta de ti. E así foi. A verdade seguiu o consello e vestiu as roupas da Parábola.

Dende ese día, a Verdade ea Parábola pasaron a andar sempre xuntas eo pobo gusta das dúas. "